ELVEDA SEVDAM
Kömüre bulanmýþ baht kumaþýndan,
Kendime elbise biçtim bu gece.
Elveda dediðin gün batýþýndan,
Sabahlara kadar içtim bu gece.
Anýlar hayalde, resimler elde,
Bir yeþil vahayý aradým çölde,
Son kez gidiþini bildiðim halde,
Umut fallarýný açtým bu gece.
Akýl sýr ermiyor, yaptýðýn iþe,
Masamý doldurdu boþalan þiþe.
Yaralý gönlümü saran ateþe,
Kalan yýllarýmý saçtým bu gece.
Sigara üstüne sigara yaktým.
Savrulan dumanda resmine baktým.
Fani bedenimin dýþýna çýktým,
Ruhlar âlemine göçtüm bu gece.
Tanýdým Leylâ’nýn inatlarýný,
Öðrendim ayrýlýk sanatlarýný.
Çifte çifte sevda kanatlarýný,
Takarak hüzüne uçtum bu gece.
Ýçimde açýlan yaralarýmdan,
Seçim yapmak zordu, aralarýndan,
Ayrýlýðýn yazý, turalarýndan,
Gönlüme madalya seçtim bu gece.
Ömrümü bürüdüm hüzün sisine,
Gönlüm hasret kaldý, sevgilisine.
Kayýp sevdalarýn Atlantis’ine,
Zaman tünelinden geçtim bu gece.
Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.