SEV DEDİM BENİ SEVEMEDİ (1)

Sev dedim beni sevemedi,
Beni incitti,beni kahretti.
Çaktýrmadan aralýk býraktý,
Gönül penceresini.
Her akþam gönül penceresinden,
Gizlice süzerdi beni.

Umutlandýrdý beni birden,
Tamam bana tav oldu derken,
Hülyalý bir bakýþ beklerken,
Kýzýl bir ateþ çaktý gözlerinden.

Geçilmez oldu havasýndan,
Beni süzermiþ çaktýrmadan.
Kýr dedim þu gurur çemberini,
Yoksa geçmek zormu geliyor,
O’ gurur kapýsýndan.

Ona buna beni sorarmýþ,
Kýrýlan kalbi oyuncak sanmýþ.
Ne yazýkki çok kötü aldanmýþ,
Sevemedim diye için için yanarmýþ.

Nazlý nazlý yolda yürürdü,
Alýr beni bir baþka aleme götürürdü.
O’ nazlý nazlý yürüyüþler varya,
Bir deðil bin ocak söndürürdü.

Ne olduðu belli olmayan bu aþk,
Gülmeyen yüzü bile güldürürdü.
Kaçar oldum ondan köþe bucak,
Söyler oldum bir yalnýzlýk türküsü.

Bir gün ölürsem eðer derdimden,
Dilerim bendeki hastalýk,
Benden sanada geçer.
Artýk umudumu kestim senden,
Dilerim ALLAH’ dan sende,
Nasibini alýrsýn bir gün,
Karþýlýksýz sevgiden.

(1): Bölüm sonu.

Harun Mutlu CIVANOÐLU
Gönen- BALIKESÝR

(12): Aþký arayýpta bulamayan þair.
(20): Bâhtý kara çilekeþ þair.
(22): Mutluluðu arayýpta bulamayan þair.

Sosyal Medyada Paylaşın: