SÖYLESENE
Yalnýzlýktý yoldaki arkadaþým.
Gölgem sakýnýrdý kendini ondan.
Öyle acýlara gördüm ki ömür yolunda tenim dirhem, dirhem kör býçak yarasý,
Vuranýn sen olduðunu gördüðümde, Yok bu sen deðilsin diye kendimi inandýrmak için kör kuyulara attým sen diyen kalbimi.
Nedense Yusuf’laþtý kalbim,
Sordum ne diyorsun sen?
Kanayan yaralarýný unutmuþ, çektiði acýlara eyvallah etmeden asileþti öylesine..!
Boðazýma attýðýn ilmiklerle yürürken tenim
her hücrem ses verdi sen diye..
Sahi kurduðun kancýk pusularý, yüreðim kýnýndan çekilmiþ bir kýlýç gibi yerle bir ederken er meydanýnda,
Ve ben ýþýldarken güller niye þebnem damlalarý ile aðlaþtýlar toprak anaya..
Hani bilirsin budaktan sakýnmadým gözümü, sahi sen miydin beni kör eden?
Gecenin sessizliðine ve dört yanýma sinen kör karanlýklara sen diye umutlarýný büyütürken,
Yani gök kubbeyi yorganým, toprak anayý döþeðim bildiysem sen niye yedi tepeli þehrin kör sokaklarýnda kendini kandýrdýn?
Hani diyorum, ben bir damlayým deryadan koþan dalga misali ve Vuruyorsam kýyýlarýna hayatýn,
Sahi sen neden yakamozlarýmýzý yaðmaladýn?
Hiþþþt sus. Susta dinle bak; bu rüzgar gibi bizde savruluyoruz vuslatýna ömrün.
Hadi dinlesene kalbini cesaretin varsa...
Hadi tartsana vicdan terazinde insan yanýný ve söylesene bu hayatýn toplamý kaç gram,
Sarafým diyorsan; öyleyse söylesene ikimizde kaç ayar insanýz?
Yok ben deðeri biçilmez elmasým diyorsan, söylesene seni parlatan benim sevgimiy di?
Yok, Yoy söylesene sende yansýyan mý? yoksa benim sana deðil hakkýn sana yansýtýðý nurun hangi renk?
Þiir Kamil Üci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.