GELDİM İŞTE II
Gözüme soktuðun bu rezil sahneyi
Kör kalemimle orta yerinden doðrayýp
Bütün korkaklýklarý ayaklarýmýn altýna alarak
Sözümü gere gere
Hakkýný vere vere
Alkýþ tutmaz dizelerimde
Acýya meydan çatýlmýþ þecaatimle geldim...
Ruhunu kuþatan kangren yalnýzlýklarda
Fýrsat bilip her gece beynini kurþunlayan
Ve acýmadan kederini kuþatan fosil sevdalarý
Olmasa da sözlerinin önünde
Tutup çarpýk duygularýndan
Hüznü kabarmýþ tavanlara asýp da geldim...
Kardeþ etine tenezzül leþ yiyicileri
Hasede el uzatýp
Utanmadan muhabbet dilenenleri
Bir y/alana bir yalan kampanyalarýnda
Birbirlerinin umutlarýný ezebilecek kadar
Örümcek kafalý bunamýþlarýn
Boyuna posuna aldýrmadan
Bütün öfkemi salgýlayýp
Þaþkýn bilinçlerine tükürüp de geldim...
Gönül hakkýna kurt karýþmýþ sofralardan
Nimet bilmeyen müsrif günahlardan
Alçakça gurura sarýlýp
‘Ekmeðini ben yarattým!...’ lardan
Emek görmez
Hal duymazlardan
Ýki sözü ilikleyince
Marifet bilip
Adam sýfatýyla dolaþan
Suni hükümdarlýklardan geldim...
Kavga dövüþ sevda oyunlarýndan
Dört mevsim ekþimiþ baharlardan
‘Bir tanem!...’ deyince
Bin taneye daðýlan zavallýlýklardan
Hýncýmý eze eze
Delirmiþ öfkemi dize dize
Güneþe sinmiþ bu karanlýðý
Gök/yüzünden söküp de geldim...
Üç kuruþluk kösnül hislerin
Nefsi kaymýþ hevesiyle
Aðzý açýk gözlerin
Salya sümük rezilliðiyle
Yudumlamak dururken helali
Haram kusan zelil beyinciklerle
‘Nerden baksan tutarsýzlýk...’ eriyiþinde
Her harfini giyinip
Bütün yangýnlardan soyunup da geldim...
Kan uykusu kâbuslarda
Kasým kasým kasýlýrken düþlerim
Ne yana dönsem
Ömrüme hançer hasretim...
Hýnç kuþanýp göðsü çatlak duvarlara
Ýçimi yontan
Ve kanýmý doðrayan yokluðuna
Beynimi vura vura
Beni vurduðun sýlada
Her hücresi yýrtýk paramparça yaralarýmla geldim...
Kalk, n’olur Ustam!
‘Gel’ dedin.
Geldim iþte ey nefesi yorgun sevdam!
Asýrlardýr can alan
Caný canana vurdurtan
Yetmezmiþ gibi
Adam’ýn Havva’sýný boðazlayan
Cehennem yangýný bir acýyla
Sineme yasladýðýn baþýna
Baþ verip hain bir Kerbela’da
Gövdeyi götürürken sinsi zulüm
Toplanmadan daha damarlarýmdaki bu aðýr hasar
Meccanen...
Aþk’a karar karar
Olsa da bir ömür pahasýna
Ecele inat...
Bürünüp iyisinden bir vefa
Hem de cefa cefa
Her gece vurulduðum
Bu binbir surat tenhada
Renk renk umutlar filizlenip
Yeniden dirileceðim bir tek O/Nur’a geldim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.