MEĞER
Aþk-ý memnu beni gönülden yaktý,
Aþkýn cehennemi,har imiþ meðer.
Sevdanýn kadýsý,kanuna baktý,
Sevmenin cezasý,var imiþ meðer.
Ýdamlýksýn deyip masaya vurdu,
Yâr boynun eðince,müebbet verdi.
Yaz kâtip diyerek,kalemi kýrdý.
Sevdanýn zýndaný dar imiþ meðer.
Kararý duyunca düþüp bayýldým,
Yitirdim aklýmý,mecnun sayýldým.
Sevgi merhemiyle tekrar ayýldým.
Baþucumda hekim yâr imiþ meðer
Aþkýn sýrat’ýnda, çaresiz kuldum.
Mekaným neresi,arafta kaldým?
Son durak Cennet’ti,ben sana geldim.
Vuslatý visalim zor imiþ meðer.
Severken incitme, yaralýyým ben,
Ezelinden bahtý,karalýyým ben.
Gidecek yerim yok,buralýyým ben,
Sevgisiz yaþamak zar imiþ meðer.
Tut elimden caným yanarsa yansýn,
Sevdamýn volkaný,seninle sönsün.
Ecelim seninle,dönerse dönsün,
Beraber ölmek de,kâr imiþ meðer.
Erdem GÜMÜÞ
KUL FÝGANÝ
08.12.2015
DOST KALEMDEN ÝNCÝLER
Hatasýz kol olmaz bilmektir esas
Özür makamýna gelmektir esas
Aradan küslüðü kaldýrmak esas
Ýnada gitmesi NAR imiþ meðer....DURAK YÝÐÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.