Örme derim etrafýna surlarý gömülme karanlýk dehlize týrtýllar gibi sen ipekler kadar deðerlisin ama kelebekler kadar özgür deðil
“sus’larý” en iyi ben bilirim be usta
bir ucu yanýk yalnýzlýðýmýz aþka uzanan eli kavramada korkaklýðýmýz uykusuz gecelerde düþleri katlediþimiz gün sabaha uyandýðýnda göçmen kuþlarla aþka gidiþimiz
deðil sultanlýktaki tahtýmýz be usta
günlerin “esmerliði” bu “yüzden” sevdayý göremeyiþimiz göðüs seviyesinden
“dahasý”
deðildir ayaklar altýna alýnan onur ne de gökyüzünde kibir be usta
bakmasýný bir bilebilsek var ya ah görebilsek yalnýzlýðýn sultanlýk olmadýðýný bir görebilsek tunç kadar katý kadife kadar naif
tam da þuramda iþte bütün aþklar tam da göðüs seviyesinde be usta
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.