HAYATIN ANLAMI
****
bazen ne kadar azalýyor hayatýn anlamý
sen olmayýnca
elim kolum baðlanýyor
unutulmuþ bir sokak oluyorum
tenhalarýmda buluþuyor aþklar
kaçak buselere þahit oluyor
Züleyha gözlerinde kayboluyorum
baktýðým aynalarýn..
ertesi gün keman telinde hüzzam
uyanýyorum
gönlümü yerden yere vuruyor
kýrýlýyorum
aþka son vurgum oluyor yüklemlerim
kaldýrýmlara dert çiziyor çýplak ayaklarým
bir de yüreðim inceldiði yerden kopuveriyor
þiire anlam veren o tek þairi arýyorum
sonra
çýkageliyor kýsa dizeleri kucaklayan þair
görmem duymam gerekmiyor
yüreðimde ki duruþunu seviyorum
***
geri kalan gücümle bütün duvarlarý yýkýyor
þükrediyorum yaradana
bir Mecnun daha yok ki arayýp bulsun beni senden sonra
bir avuç su içsin yanan ellerimden çöl çöl
tatlý bir sükuta teslim olsun sevmelerim
uðramsýz gelmelerin olsa da
bir ãna ömrümü sererim
siyah renk renk bile sayýlmazken gözlerimde
sen bakýnca renklere belenirim
"en çok ölüler taþýnýrken kalabalýktýnýz"
diyor þair
"severken hep yalnýz"
ben seninle çoðalýyorum sevgili
AÞK...
varlýðýn oluyor üþüyen yanýmýn busesi
kokun yorgun bir bahar sesi
özlemin vuslat sevinci
nefesin saçlarýmda rüzgar esintisi
tutsaklýðýmýn özgür hayali
anlýyacaðýn
içimde ki çocuk telaþýmsýn
en çok çocuk olasým var yanýnda
bilirim sen çocuklara kýyamazsýn
**
utangaç bir tebessüm olursam karþýnda
ne olur gözlerini bakabileceðim bir yere koy
çok gülerim ben, güleyim ki yanýnda
öpesin gelsin gülüþümden
sýmsýký sarýlmamazlýk yapma
kýrýlýr incinirim diye de korkma
bir de bakýþlarýn öfkeli olmasýn
solmasýn yüzümde gül bahçelerim
ellerini diyorum ellerini tutabileceðim bir yere koy
ve baþýmý güðsüne yasla
akþam uzandýðýmda yanýna
tavan açýk olsun ki
gökyüzünü seyredebileyim koynunda...
*
yaþanan ve yaþanacak olan tüm aþk/l/ara ithafen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.