Çok yorgunum
Ruhum
Bedenim
Yaralý yüreðim çok yorgun
Hepsinin kahrýný gözlerim çeker
Yollarýna bakmaktan
Aðlamaktan gözlerim yorgun.
Beklemekten
Düþünmekten beynim yorgun!
Kuruyup çatlamýþ dudaklarým sana susuzluktan
Nasýlda geçmiþ sensiz o güzelim yýllarým
Yýllarýn yorgunuyum…
Birazcýk umut dedik umut ettik gelecekten
Nerede kaldý kavuþmaya dair yeminlerin
Daha söyleyemediðim çok þey var sözcük daðarcýðýmda
Gel otur yaný baþýma dinle
Sana olan sevdamý baþtan anlatsam, bu ayrýlýk biter mi?
Duyuyor musun?
Okuyor musun sana dair yazdýklarýmý
Lütfen cevap ver
Yokluðun bitimsiz hasretin yordu
Yýllarýn yorgunuyum
“Sevgi ve þefkat bekleme benden” dedin
Peki cevap verebilir misin?
Hayatýmýzda yarým kalan neydi?
Biz neyi paylaþtýk seninle?
Caným çok yanýyor, býraktýðýn acýlar geçer mi?
Umursamaz davranýþlarýndan vazgeçip
Her seferinde beni yerle bir eden tavýrlarýndan dönüþ yok mu?
Daha önce de gittin
Giderken de benden vazgeçmedin
“Hep yanýmda ol” dedin.
Ýyi düþün! Hadi geri dön zaman geçmeden
Çok alýþtým sana
Yokluðuna alýþamam
Alýþmaya çalýþýrken geçen zamanda
Çok yoruldum
Yýllarýn yorgunuyum
Sen ayrýlmayý kafana koymuþsun
Mutlu olacaksan git bana kalsýn acýlar
Dokuz þiddetinde ki deprem gibi yerle bir ettin beni
Þimdi yüreðimde yarým kalan sevdamsýn
Ben sana deli divane olmuþ aptal âþýk
Sen kararýný vermiþsin ne desem boþ, gideceksin
Oysa ben çok çalýþtým aþkýmda yaþatmak için seni
Anladým ki sen hiç sevmemiþsin beni…
Bir ocak sabahý tanýþmýþtým sende doðan kendimle
Hala yaþatýyorum seni onunla
Yok, artýk diðer yarým da gitti benden dönmemek üzere
Gerçekten çok yoruldum
Umutlarým kýrýldý yok oldu gitti
Kendimi dinlemekten korkuyorum
Zaman deðiþiyor mavi umutlarým hazan mevsimi gibi sarýya dönüyor
Duygularýmý anlatamadan sana yok olup hýrçýnlaþýyor
Çok yoruldum çok
Yýllarýn yorgunuyum…
// Unut/ul/mamak en kötü zamanda yüzünüzü gülümsetir bazen, ne kadar yorulsam da yüzüm hep gülümseyecek//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
17.01.2015