Duygularým içimde, düðümlenip baðlandý.
Kahroldum kederimden,kimseye açamadým.
Bülbül figan ederken garip güle aðlandý
Tutsak oldum kafeste, özgürce uçamadým.
Bir avcýnýn okuyla, yaralandý yüreðim
Ne hayaller kurmuþtum,olamadý dileðim
Suya düþtü umutlar,heba oldu emeðim.
Yýllarca beklediðim,þerbeti içemedim.
Duyurmadým halimi, çamurlu suyla yundum
Zor þartlarda yaþadým,sobasýz yerde dondum
Beni seven canlara, ab-ý hayatý sundum
Deðiþmezmiþ yazýlar kendimce seçemedim.
Sabýr ve özveriyle tevekküle sarýldým,
Yüreðime taþ basýp,hüzünlerle karýldým
Çalýþýp çabalayýp ,þimdi artýk yoruldum.
Hayalimde hep o yer,buraya göçemedim.
Uyumadým bu gece yine þafak söküyor.
Rüzgarlarýn hýþmýyla,güller yaprak döküyor.
Yeþil baþlý turnalar,boyun büküp çöküyor.
Zamanýnda gülleri derip de biçemedim.
Yýpransa da bedenim gönül hep ayný kalýr.
Ýçli bir keman sesi,beni kendimden alýr.
Düþünürken yüreðim, ayný havayý solur.
Anýlara dalsam da,gerçekten kaçamadým
Yýllar sonra rastladým içime bir þey aktý.
Gözlerinden gönlüme sanki þimþekler çaktý
Ýlk gördüðüm gün gibi beni yürekten yaktý.
Kolunda biri vardý, yanýndan geçemedim.
Ülkü Ahýsa
Fon resmi kendi çalýþmam.Reprüdüksiyon