Suskun Nefessiz...

Karardý gökyüzü bulutlar yasta
Buz tutmuþ ellerim sensiz aðlarým
yorgun ah! yüreðim þu gönlüm hasta
Akan sular gibi durmaz çaðlarým...

Artýk ötmüyor bak baðýmda bülbül
Açmaz oldu küstü tomurcukta gül
Boyun bükmüþ menekþe lâle sümbül
Lâl olmuþ dillerim yaram daðlarým


Sanki gece küskün kýzýl gökyüzüm
Bir baþka esiyor gönül daðlarým
Kara kýþa döndü baharým güzüm
Viran oldu sensiz gönül baðlarým

Bu hasret türküsü yaktýkça yakar
Gülmez hiç gözlerim acýyla bakar
Söyle aþk her demmi hep böyle yakar
Hasrete dolanýr bomboþ kollarým...


Gecenin ayazý üstüme düþer
Dertlerimi boy boy dizer boylarým
Vakitsiz mezarcý mezarým eþer
Ah!lar çeker derin derin oy!..larým...

Bir yýldýz kayýyor göklerden sessiz
Sanki benim gibi suskun nefessiz
Tükenirken ömrüm senden habersiz
Bir avuç toprakla dolar ellerim...
Açar baþ ucumda hasret güllerim...


Erdinç SERT

Sosyal Medyada Paylaşın: