[Hani unutulurdu, unutulur diyordunuz!
Mehtapta oluþan heyecan dolu fýsýltý,
Grubun oluþturduðu bakýrsý renkteki
O yüz;
Heyecan fýrtýnasýnda savrulan
Kalp atýþlarýnýn eþþiz sesi,
Sevgilinin gözlerinde açan mavi çiçekler
Ve daha neler neler...
Hani unutulurdu, unutulur diyordunuz! ?
Unutulmuyor, unutulmuyor...
Unutamadým nedense
Kandýrdýnýz beni.
Unutamadým, ama unutuldum
Hem de akþamý aydýnlatan bakýþlarýnýn,
Yýllarca kurumayacaðýný sandýðým
O ýslak öpüþlerinin kararlýlýðýnda unutuldum.
Güneþsi duygular kendine ihanet edip
Gecenin belirsizliðine sýðýndýlar.
Siz de unutun beni.
Bitti aþk adýna esen deli poyraz
Sustu kafesteki kuþ
Renk deðiþtirdi gökyüzü, çiçekler
Ateþ, su... her þey.
Bundan böyle;
Sevdanýn yýlgýn rüzgarý,
Kaderin oyuncaðý,
Vefasýzlýðýn yiyip bitirdiði birisi;
Coþkun bir baharýn hüzünlü bülbülü,
Kurumaya yüz tutmuþ çaðlayanýn
Son gözyaþlarý,
Ölümle pençeleþen aslanýn
Sineðe maðlubiyeti
Ve yýlký atýn beklentisindeki ürperti olarak
Görün beni.
Oysa;
Zafer naralarý atmýþtým
Gönül meydanýmda ansýzýn baþlayýp
Eriþilmezliðiyle yüceldiðim
O aþk savaþýný kazandýðým zaman.
Yer gök mutlu idi.
Aþkýn kýlýç sesleri ile çýnlýyordu
Gönül sarayým;
Ýþgale uðramýþtým ama, memnundum.
Çünkü bu yenilgi deðil
Galibiyetin ta kendisiydi.
Geç kalmýþ olsanýz da yok önemi
Kutlayýn beni.
Damla damla baþlayýp,
Saðanak saðanak yaðmýþtý sevgi
Gönül bahçemin çatlamýþ topraðýna.
Filizlendi, büyüdü, çiçek açtý, coþtu!
Her þeyin karesini yaþýyordum artýk
Çýlgýn gibi.
Ama aradan çok zaman geçmedi
Esti bir sam yeli, bitirdi her þeyi.
Þimdi mi?
Yenilmiþ yorgun bir savaþçýyým artýk
V u r u n b e n i! .
Kemal Çakýr
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.