ÇALAR ELBET AŞK KAPIMIZI BİR GÜN

Çalar Elbet Aþk Kapýmýzý Bir gün

Çalar elbet aþk kapýmýzý bir gün
Kim bilir nasýl da güzeldir böyle sevmek
Ellerini tutup gözlerinin sahilinde gezinmek
Tarifsiz duygularla “Seni seviyorum” demek
Saçlarýný okþayýp, kalp atýþlarýný dinlemek...
Budur gönül için en güzel bayram ve düðün.

Çalar elbet aþk kapýmýzý bir gün
Mutsuzluðumuz serap misali kaybolur gider
Pembeye döner kara bulutlar birer birer
Kuþlarla uyanýrsýn her gün, her seher
Tek renk açar gönül bahçende güller...
Ýþte aþktýr bu, hayal edip rüyalarýnda gördüðün.

Çalar elbet aþk kapýmýzý bir gün
Hasretsen yoluna kilitli kalýr hep gözlerin
Ýsmi ile baþlar ve biter bütün sözlerin
Sahibi görürsün onu yerin ve göklerin
Bir bilmecen var artýk, hiç çözemeyeceðin...
Ýþte budur aþk, aðlarken arada bir güldüðün.

Çalar elbet aþk kapýmýzý bir gün
Ýhtiyacýn yoktur ondan bir baþkasýna
Eþe-dosta, kardeþe, ana ve babana
Baþkasýný dinlemez, her sözü atarsýn yabana
Ondan baþka her þey, yok görünür insana...
Ýþte budur aþk, her gün artar durur körlüðün.

Çalar elbet aþk kapýmýzý bir gün
Sebepli sebepsiz sele döner göz yaþlarýn
Karma karýþýktýr o güzelim duygularýn
Kime öncelik vereceðini bilemez olur aklýn
Çünkü yarýsý sende ise, yarýsý ondadýr canýnýn...
Ýþte budur aþk, uðrunda parçalara bölündüðün.

Çalar elbet aþk kapýmýzý bir gün
Karþýlýk buldun ise aþkýna, buna diyecek yok
Zira mutsuzluk, karþýlýksýz aþkla baþlar daha çok
Denir ki, “kuru kuruya sevgi ile olmaz karýn tok”
Biliriz ki, sevgisiz olunca da biter her türlü stok...
Ýþte budur aþk, çoðu kez bu ikilemde döndüðün.

Çalar elbet aþk kapýmýzý bir gün
Çökmüþ üstüne kara bulutlar inlemektesin
Kimseye derdinden söz edememektesin
Kendinle, baþ baþasýn, her gün içmektesin
Her þeyden, kendinden, ondan nefret etmektesin...
Ýþte budur aþk “çalar elbet kapýmýzý “diye düþündüðün

Ýþte budur aþk; yaþarken, her gün,her an öldüðün.

08.12.2003

Kemal Çakýr
Sosyal Medyada Paylaşın: