Korkuyorum. Geceye karýþýp giden çýðlýklar var Belki yine bir yerlerde. Bir imdat feryadýndan medet uman çýðlýklar yükseliyor. Zayýf aciz çaresiz bedenlere kýyan Gözü dönmüþ manyaklar var. Gözleri körleþmiþ Kalpleri körelmiþ inançsýzlar var.. Nasýl kýyýlýyor? Bir nefes nasýl sonlandýrýlýyor? O nefesi sen mi verdin ki? SEN ALIYORSUN BRE VÝCDANSIZ...... Sen de bir ananýn evladý deðilmisin ki? Bir evladý söküp alýyorsun ana kucaðýndan Daha tazecik fidaný sokuyorsun mezara... .....
Korkuyorum iþte... Korkulacak haldeyiz hepimiz. Bir adam karýsýnýn boðazýný kesiyor. Küçücük yavrularýda katlediyor. Nasýl bir dünyadayýz Allah ým...? Sen biz insanoðluna akýl fikir ver, Þeytana uydurma yarabbim. Çocuklarýmýzý eþimizi dostumuzu koru... Bütün insanlýðý koru.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.