öyle bir an ki...
saðanak halinde
vurulmuþ
cebelleþen
rutubetli, soðuk zaman
mekanla kesiþiyor bazen.
kocaman bir lahzanýn ufacýk parçasý olmasýymýþ meðer
bir gün ,bir ay bir ömür ,
hiçbir zaman doðru deðil
doðru olmayanýn,bir doðrunun parçasý olmasý gibi
zatý bir nükte ki
evvel ,ilk ,asýl olan
simsiyah görünen
gizlenmiþ bir saat
sýr da o saatte
o anda .
üzerinde siyah bir örtü
zuhur eder tüm ruhlar …
zahir olur, ortaya çýkar.
bir nur yayýlýr her köþeye
parýltýlý bir nur
her zerreye sirayet eder.
hayretler kilitlenir bu muazzam manzaraya
düþünceler silinir.
karanlýklar denizi
toprak, hava, su ve taþtan yaratýlmýþ
cisimler aleminde siyahtan daha kara
gizlenmiþ sýrlar var orada
ne maddenin dahilinde ,ne de haricinde
tekamülün baþladýðý, devam ede gelen
yere göðe sýðmayan .
yeniden inþa edercesine
maveraya ötelere doðru
semaya doðru yolculuk…
zamansýz mekansýz yöne
akla açýlan zamanlý mekanlý yöne
her þeyin baþladýðý yere
altýnda ve üstünde hava olmayan
simsiyah bir kara bulutun içlerine
tam körlük anýna
aklýn eriþemediði anlayamadýðý
karanlýkta kaldýðý bir varlýk alanýna
bir kalp ki
o kalp bir mabet
ruhun tavafla yücelmeye baþladýðý
kerametin ilk baþlangýcý
aklýn kilitlenip durduðu, donup kaldýðý,
duraksadýðý, hayrete düþtüðü.
siyah camlý pencerelerden fýrlamýþ ruhun
heykelleþtiði ...
gözlerin ama ,renklerin kör ,
bir lahza ürpertide
ondan ziyade
kaç hissizlik
kaç ölüm kokusu
kaç karanlýk kuyu
çýrpýnanlarýn sýðýndýðý
derinlerde bir yerde
kaç konak
karanlýklar deniz ,deniz su ,su siyah
siyahýn özü mavi
mavi umman,umman gök ,gök arþ
arþ ,aklýn eremeyeceði gizlerle dolu bir mavera
bir esrar ki, anlatýlamayacak kadar
belirtilemeyecek kadar hoþ
minnet duyulacak kadar iyi
sonsuzluðun ufkundan
zamanýn rahminden doðan bir kutlu doðum
aklýn kilitlendiði,
duraksadýðý,
þaþkýn kaldýðý .
redfer