Susuyorum o an,abad olma heycanýndaki Derbeder gönlümün hatýrýna Susuyorum gene-de ilmek,ilmek Üzerime gelmekte olan mutluluðun hatýrýna
Aslýnda baðýrmak çaðýrmak geliyor içimden Yýrtarcasýna kefeni haykýrmak istiyor Ölüm döþeðine yatmakta olan lal sessizliðim Olsun diyor yarým yamalak akýlým Aldýrma benim iblis fikirlerime Sus diyor,sus,sus iþte
Susuyorum Çünkü biliyorum bir yerinde çiçekli bahçeleri var ömrün Bir yerinde gül-ü reyhanlar var bu sevmenin Bahþ edeceði mevsimin içerisinde Bir gün sevda bülbülleri ötmek için Tünecekler gönül gülceme
Yoksa benimde deliliklerim var Sýðmaz içime taþan baðýrmalarýmda mevcüt Dilim çözüldüðünde tavuz narasý çirkinliðindeki Sesim kendi içinde yükseldiðinde
Bende Roma’yý yaka/bilirim derim aslýnda Bende kýrýp geçe/bilirim cam þefalýðýndaki bir kalbi Yok ede/bilirim bir ceylaný,zehirli bir dil mermisi ile Ýmha ede/bilirim dinamitlenen bir naif aþký Hiç niteliðindeki bir söz kibriti ile
Ama bastýrýyorum bütün militan düþüncelerimi Süretimin faþist yanýný karalýyorum iyi niyet kalemi ile Gömüyorum iþimdeki kötülük mezarýna Kötü niyet üreten bendebur düþüncelerimi Masumiyetimi katl etmesinler diye
Susuyorum Canýn,Canan’ým diyerek Abad olmak isteten gönlümün hatýrýna Susuyorum iþte
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kılıçel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.