DAĞLAR
DAÐLAR
Beni bu kadar severken, neden gidersin,
Sümbül kokulu tenini, yazýk edersin.
Seni bir kez sarsaydým da, garip gönlümü;
Mutlu edip, sevindirip öyle gitseydin.
Dayanamam bu hasrete, sanki eririm,
Yol ver daðlar yarim için, güller dereyim,
Hiç koklamadýðým teni, bir kez sarayým,
Garip gönlüm tasalanýr, murat vereyim.
Üzülme deli gönül, yâr, seni seçecek,
Sen öptükce gerdanýnda, güller açacak.
Duyarým zordur gelmesi, yollar tutulmuþ,
Efelendim, yol ver daðlar, aþýk geçecek.
06.12.2015
MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.