IĞDIR
IÐDIRLI IÐDIR
seni görmeden çok zaman önceydi
düþlerimin kavþýt yeri
hep sana çýkardý Iðdýr
daha cemreler düþmeden
buz tutmuþ yollarýna çýkardým
acemi bir sürücü gibi zigzaklar çizerek yüreðime
yandýðýný görünce kýrmýzý ýþýðýn
yanardý ateþböceðinin kanatlarý gibi yüreðim
düþerdi silüetin i mgelerime
ve ben unuturdum hangi cemrenin canýma düþtüðünü Iðdýr
baþým göðe eðerdi sanki
karþýmda duaya açmýþ ellerini
ne de güzel duruyor gelincikler içinde küçük aðrý
metrelerce uzaktan hissettiðim iðde çiçeklerinin kokusu
lale, sümbül, mor menekþe ve Iðdýr
bakýnca gözlerine soluðum kesilirdi denizimsi yeþilinde
hele süreyya çeþmesi ki yüreðime armaðan edilmiþ bir kervansaray
hayal ya uhrevi bir tanrýya gidiyormuþçasýna önce abdest alýr
sonra rekat rekat katederdim yollarýný Iðdýr
gözümü açmaya tedirgin
hangi sapaða girsem sen aþk kavþýt bir labirent
sanýrsýn ki cehennem bile cennet
son cemreden az ileri huzurundayým þimdi
açsam gözlerimi ya yoksan diyorum ve kahrolurum
açmasam asla görmeyeceðim seni Iðdýr
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.