ER DOĞMAK (53)

ER DOÐMAK (53)

Þu anda doðmuþ olmasaydým.
Yýllarca, asýrlarca sonra doðsaydým.
O medeniyetleri, gelecek günleri
Ne olsaydý da görseydim.

Er doðmuþum dünyaya.
Zamanýmýz er bizim.
Bir gün bu havayý teneffüs edemeyecek,
Bu topraklarda yürüyemeyecek,
Bir kiþi olarak kalacaðým.

Geleceðin çiçek kokusunu,
Ýnsan sesini rüzgar uðultusunu,
Su þýrýltýsýný, kuþ cývýltýsýný
Bir gün duyamayacaðým.

Bir gün, geçtiðim bu yollar
Baþka izlerle donanacak.
Kýrlarda yanan ateþler
Baþka çeþit, baþka þekil yanacak.
Bu topraklar üstünde bir gün yerime
Baþkalarý kaval çalýp, baþkalarý aðlayacak.
Her sabah doðan sisli güne
Baþka gözler baþka þekil bakacak.
Baþkalarý sevinçle eðlenecek.
Baþkalarý akþam oluþunda
Baþka hüzün, baþka hicran duyacak.

Kazdýðým toprak kokan tarlalarý
Baþka eller, baþka çeþit kazacak.
Yetiþtirdiðim bað ve bahçelerden
Baþkalarý meyve toplayacak.
Baþkalarý oturup içinde dinlenecek.

Her bahar, her yaz duyduðum kurbaða seslerini,
Bensiz, baþkalarý duyacak.
Dinlediðim hýrýltý ve þýrýltýlarý
Baþka kulaklar dinleyecek.
Belki bir gün mezarým bile
Sürülüp tarla olacak.
Belki de ebedi kalacak.

Bilemeyiz geleceði.
Er doðmuþuz çünkü biz.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu,16/07/1972 Pazar
Yayýn : 04/12/2015 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/974523/

(Lise 2 de yazdýðým bir þiirim.)

Sosyal Medyada Paylaşın: