MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
ALİM
Mümtaz Lütfi ÖZSOY

ALİM



Bunca yýldýr düþünseydin bu günü,
Bu iþler öndüce binmiþ be Ali’m.
Böyle miydi emmilerin düðünü,
Gördüm ki, uruba inmiþ, be Alim.

Ben mi göremedim, gelen olmadý,
Salonun çeyreði bile dolmadý.
Dokuzdan sonraya kimse kalmadý,
Hatýr, gönül saymak dün müþ, be Ali’m.

Bilmem ki sen kime nettin, neyledin,
Feleðin sillesin, çocukken yedin.
Emmi, dayý dedin, buyur eyledin,
Dostane duygular sönmüþ, be Ali’m.

Çaresi yok gönlündeki yarayýn,
Seninde olsaydý hanýn, sarayýn.
Miktarýný bilmeseydin parayýn,
Devlet kuþu yanlýþ konmuþ, be Ali’m.

Fakirlik suç deðil, üzülme boþa,
Umulmadýk iþler geliyor baþa.
Gönül koyma sakýn emmi, gardaþa,
Onlar birer ele dönmüþ, be Ali’m.

Sen üzülme boþa gitmedi emek,
Yer bulunmaz idi, verseydin yemek.
Mümtaz bilir, arkasýzlýk ne demek,
Bilki çok ciyerler yanmýþ, be Ali’m.

Mümtaz Lütfi Özsoy

Sosyal Medyada Paylaşın:


Mümtaz Lütfi ÖZSOY Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

KÜSMÜYÜZ AYDINLAR(!) ALİM BİZİM ARABA ÇOCUKLAR SEVİNSİN BİRAZDA GÜLÜMSE EMMOĞLU BİZİM ULUSAL KANALDA ÖZLEDİM ÇOCUKLAR SİZİ BÖREK