Ayaðýmý yerden keser sanarak, Bir hevesle oldu, bizim araba. Masrafýnýn azlýðýna kanarak, Yerlisinden oldu, bizim araba.
Modelini sýfýr olsun istedik, Parasýn da peþin peþin ödedik. Kaskoyu da yapýp tamam eyledik, Cüzdaný boþalttý, bizim araba.
Bandrol gerekirmiþ, biz ne bilirdik, Bilseydik onuda hemen alýrdýk. Maliyeci sorsa mahcup olurduk, Onu da aldýrdý, bizim araba.
Zam geldi, benzine para yetmiyor, Kontak çevirmeye elim tutmuyor. Benzin bitti, inatlaþtý getmiyor, Yarý yolda kaldý, bizim araba.
Benzin pahalandý, LPG þarttý, O sene vergisi yirmi kat arttý. Sonunda olacak bir yeþil karttý, Ona da sebep oldu, bizim araba.
Geceleri kaportayý cýzdýlar, Teyip için anahtarý bozdular. Trafikler tez tez ceza yazdýlar, Meþhur olup gitti, bizim araba.
Göbeði dönerken yandan vurdular, Kapý çöktü, aynayý da gýrdýlar. Tampon koptu, ipliðinen sardýlar, Artist gibi oldu, bizim araba.
Köyde vurdum sað yanýný bir daþa, Görenler sandý ki, girmiþ savaþa. Tamirciyle ortak olduk maaþa, Ebirnünük oldu, bizim araba
Bizde umduk ailecek bineriz, Bildik,gördük, emmi dayý gezeriz. Birgün belki pikniðe de gideriz, Umutlarým yýktý, bizim araba.
Mümtaz derki bu iþ böyle olmuyor, Araba da hiç halimden bilmiyor. Satlýk ettim, Allah kulu almýyor, Üstümüzde kaldý, bizim araba. Mümtaz Lütfi ÖZSOY Ebirnünük = Yer yer, doymaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mümtaz Lütfi ÖZSOY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.