benim adým engelli
dýþarý çýkamam, evde mahkum gibi yaþarým
ulaþým araçlarýný kullanamam
sokakta, parkta, alýþveriþ merkezinde,
havuzda ,sinemada iþim yok aslýnda
öyle ya ..
ben engelliyim.
benim adým engelli
evlenip çocuk sahibi olmam bile çok ters karþýlanýr
hatta saðlýklý birisiyle iliþki yaþamam tepki görür
olmayacak bir þeymiþ gibi ...
çalýþmamalýyým , okumamalýyým
güya..kötü bir þey
çok kötü bir þey …engelli olmak.
benim adým engelli
engeliniz beyninizdeyse delisiniz,
engeliniz gözünüzdeyse körsünüz
engeliniz bacaðýnýzdaysa topalsýnýz
engeliniz kulaðýnýzdaysa saðýr…
engeliniz bedeninizdeyse sakat…
engelli olmak …
zordur çok zor…
benim adým engelli
hayat boyu bir sokaktan geçerken
normal olmadýðýnýz için dikkatle incelenirsiniz..
kaldýrýmlarda, otobüslerde, okullarda …
her þeyden önce her zaman
bütün bakýþlar sizdedir.
baþýnýzda dikilip bir iþi nasýl yaptýðýnýzý
týpký yeni yürümeye baþlayan çocuðunu
yürürken izleyen anne gibi izlemeye koyulurlar
ezilirsiniz …
zor durum vesselam...
zordur engelli olmak …
benim adým engelli
mimarýndan ,inþaatý yapan müteahitine...
yollarý yapan belediyelerden ,çevre mühendislerine,
kaldýrým taþlarýný döþeyen iþçilere kadar
hastanelere, devlet dairelerine,
okullara, maðazalara, barlara, kafelere,
otellere kadar aklýnýza gelen her yerde
hiçbir Allah’ýn kulunun aklýnýn köþesinden geçmeyiz
tekerlekli sandalyesi , bastonuyla
bir engellinin gelip geçebilme ihtimalinin
ya da hakkýnýn olduðu düþünülemez…
uzun ince bir yol iþte
yürüyoruz…
benim adým engelli
bütün bu sebeplerden dolayý zor iþtir
bizim memlekette engelli olmak.
sokaklar bize göre deðil,
bu yüzden de eve kapanmak demektir engelli olmak.
iþte sýrf bu yüzden daha çok fýrýn ekmek yememiz gerek
insan olmak zor bir zanaat
engelli olmak zorunda ötesinde.
benim adým engelli
günler film þeridi gibi gözümün önünden geçer durur...
arkadaþlarýnýn alaylarýyla çocukluðunu bile yaþayamamýþ
önyargýlara takýlmýþýzdýr her zaman.
yaptýðýnýz uðraþlar zehir eder hayatý size
zihinsel engellisiniz…
fiziksel engellisiniz…
yaþadýklarýnýz çok vahim þeyler
hayat boyu birilerine muhtaçsýnýz
insan olmayý sorgulatan cinsten
engellilerin yaþadýðý her dram
beni adým engelli
down sendromlu çocuðum
doðumuma bile insanlar karar veriyor
yetmedi...
zihinsel engellilerin din algýlarý yok diyorlar
bizim Allah’ýmýz yok mu yani
bir insan bu kadar mý aþaðýlanýr
mahallenin çomarý gibi
mahallenin delisi olarak görülmek
benim adým engelli
kafamýz daima yarýk,
yüzünüz kolumuz çürük içinde
mahallenin çocuklarýnýn taþladýðý deliyiz çünkü...
yalnýzca çocuklar mý?
koca koca adamlar…
sözüm ona yetiþkinlerin sizinle alay etmesine aldýrmamalý
sürekli onlara delilik yapmalýsýnýz
deli deli kulaklarý küpeli…
benim adým engelli
hakaret, alay ve iþkence,
mahallenin en doðal hakkýdýr zira...
mahallenin delisine her þeyi yapmak mubah
sadece bedeniniz deðil,
yetmez.
ruhunuz da tecavüze uðrar.
engelli her çocuk gibi.
redfer