isterdim olmak, okyanuslar misali ne ki, evvelemirde dereler, çaylar ve nehirlerle emsal doðru bana aksýn da denizler yönelsin bana, beslesinler sevgiyle pir kucaklasýnlar.
eðer insan olamýyorsam ne gam küçücük bir balýk olmak var serde yüzsem bir solukta derede açýlsam nehre ve denize o dem oradan da haydi deryaya.
kim bilir, ummanda bir damla belki olabilsem bir anda onu besleyen damlalarla büyüsem! O hazla yücelsem ve yücelere erebilsem.
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
levent taner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.