-İNSANA RAĞMEN YİNE İNSAN-
uzak diyarlardan yankýlanan avaz
kafatasýnda çýnlar bir çýðlýk
bir ölü ancak bu kadar sessiz
ey! Hürriyet insanlýk bu dem sensiz
diktatör ki bir o kadar densiz,
onlarda insandý
bahçelerinde güller açmaz mýydý?
kelebekleri sevmezler miydi?
kuþlar ufuklarýný süslemez miydi?
ne ki o meþum an gelir çatar
bir sýzý dimaðlarý daðlar
tarihe düþülen bu, bir güz yapraðý
otolarýnda seyrederken çiçekleri
belki de gülümsüyorlardý habersiz
yaþam bir umuttu yüreklerden taþan
zorla! Zorla indirilirler aþaðýya
sadece onlar mý katledilir acep?
insanlýðýn çiðnenen tüm onuru nece?
bir 25 Kasým takviminden
süzülür acý billurlaþýr, yüreklerden
bir ses ki
uzak bir diyarýn nefesinden kopan!
be hey diktatör sen evet sen!
deðil misin apaçýk zulmeden?
oldun ki despotun en kahpesinden
çýlgýn bir zalimin mahbesinden
dünya durdukça yankýlanan an,
silinmez bir iz bu, vicdanlardan!
L.T.
25 Kasým 1960’da bir Orta Amerika ülkesinde meydana gelen olaylardan ilhamla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.