Annem öldü mü ?

Ýkindi vaktiydi
Bir çýðlýk koptu yüreðimden
Karanlýk mý çöktü ne!
Kýrýldý kolum kanadým
Çaresizim ;
Annem öldü mü ?
Gelmeyin duvarlar üzerime
Geceler,gündüzler ,heceler hepsi yok oldu birden bire
Aðlamýyorum,aðlayamýyorum!
Ciðerlerime kan oturdu..
Söylesenize Annem öldümü?
Göðsümün solunda hazin bir boþluk çaðlýyor...
Gözlerimden yaþ yerine kan damlýyor,
Çaresizliðimde göðsüne sokulduðum,
Fýrtýnalarýmda serin sularýnýn olduðu limanýna sýðýndýðým,
En hoyrat zamanlarýmýn hecesi
Derin yokluðunda kaybolduðum,
Söyleyin þimdi Annem öldü mü?
Korkuyorum!
Ayrýldýkmý biz yoksa býraktýn mý beni ?
Hasretmi býrakýyorsun kokuna,
Bakýþýna, huzuruna ,soluðuna.
Sürgün türküler söylediðim
Diyemedim mi ben sana þimdi kocaman bir Gitme !
Sýnýrlý cümleler çöreklenirken üzerime
Yokluðunda kanayan yerlerimin sancýsý içinde
Saplandý sýzýsý içime Anneciðim gitme gitme..
Okyanuslara uzanacaktýk seninle
Yorgun umutlar sunacaktým nefesine ,
Kor ateþler içinde þimdi yüreðim
Ýðde kokularýda sardý etrafý mevsim bahar ya,
Kýzma bana ýzdýrabýmý hor görme
Yokluðunun müebbetindeyim
Nasýl geçer nasýl biter senin olmadýðýn her gün!
Sonunda söylediler Annem öldü !
Kabuslarýn lacivert baðrýnda býrakmamalýydýn,
Kýyamete uzanmalýydýk seninle
Düþündükçe depremler oluyor enkazlar yýðýlýyor üzerime
Anne gitme!
Siluletin bir parça ruhumdan damlýyor..
Aklýma sýðmýyor gidiþin, bendeki burukluðun,
Ýyileþmeyecek bir yarasýn
Dipsiz kuyularda çürüyeceðim
Annem gittin gittiðinde ben bittim
En büyük korkumdu yokluðun
Yokluðunda boðuldum !
Ve þimdi söylüyorum
Benim annem öldü ..!
Rabia Gülgör 17/04/2015
Sosyal Medyada Paylaşın: