DÜŞ
DÜÞ Düþ dediysem
Düþüp te dizlerini kanat demedim ya
Düþ iþte
Sana dair bir düþ
Ütopik bir düþte
Sen düþüyorsun yüreðime
Ve dizlerini kanatýyorsun
Tasavvuru bile mümkün olmayan
Zeytin bahçelerinde
Eðilip öperek dizlerini
Tek “seyirlik yolculuða” çýkarýyorum yüreðimde
Son durak burasý iþte
Keþkelerle bezeli Tuba aðaçlarý
Açarken çiçekler
Çýrýl çýplak sensizliðe giyinirim
Bir ölünün elbisesini
Ve göðsümde yazýlý
Ýkimizde Cennet ehli
Sana karþý asla kusurlu deðilim
Söyle bu kaçýncý öldüðümsün
Dudaklarýn pas rengi
Söyle
Hangi sus’a kilitli
Hangi "hülyan" yýkýldý
Hangi zaman seni bu düþe attý
Kaldýr yüzünden gecenin perdesini
Göreyim aþka ýþýldayan gözlerini
Kuran ehliyiz biz
Ýnan cehennemden uzak
Verilen “fetvalar” hep aþk’adýr
Unut dizindeki cehennem sýyrýðýný
Biat edip
Secdeye eðilmezsem gördüðüm düþte
Baþlatýrsýn “lisan-ý harbi”
“Kurþuna diz” sevgi tümcelerini
Yeter ki dokunma senli düþlerime
“Kör döðüþünden” vazgeç
“Nasýlsa yoksun”
“Umut dediðim” yarýnki düþte
“Gölgelere teslim” etme
Bu düþten yolculuk baþlamadan
Baþka bir düþe düþme
N’olursun
Düþümde bari beni katletme
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.