SEVGİLİNİN ARDINDAN...

Hicran ateþleri söndü gidiyor,
Gönlüm köþesinde külleri kaldý...

Bülbül harda aðlar ,güller dikende,
Þakýyýp ötmeyen dilleri kaldý...

Gurbet dirhem dirhem içim kemirdi,
Mevtalaþan gönlün sallarý kaldý...

Ben sevgi ekerken o nefret ekti,
Sarýlýp sevmeyen elleri kaldý...

Yollara mýhlandý nemli gözlerim,
Kokusuyla tüten yelleri kaldý...

Ruhumda hicranýn kanlý yarasý,
Boz bulanýk yaþlar selleri kaldý...

Bir tatlý gülüþe neler vermezdim,
Bir acý sevgiden eseri kaldý...

Ne eli,ne gözü,ne ruhu sevdi,
Bir hicranlý yürek ,bir ser’i kaldý...

Gezdim diyar diyar gurbet yurdunu,
Gönlüm bir avare serseri kaldý...

Ne dualar ettim; vuslatým için,
Aðlayan hasretin kemteri kaldý...

Uðraþ verdim karýncalar misali,
Þu garip alnýmýn bir teri kaldý...

Sevdaya ihanet; hüsrandýr sonu,
Bu aþk savaþýnýn bir eri kaldý...

Bir hesap mý? Bir gün yüceden yüce,
Kübray-ý mahkeme defteri kaldý...

Ýki cihanda da bir hesap vardýr,
Gönlümde cihanýn serveri kaldý...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
26 Nisan 2015.








Sosyal Medyada Paylaşın: