Öylece ....
Sen ne yazýyorsun bilmiyorsun
kaðýda dökülen sadece gölgeleri
kalem kendini saklýyor acýlardan
biliyorum farkýndayým
gerçeklerden korkmuyorum
çok nefes alýp vermek deðil niyetim
hatýrlamaya çalýþtýðým çocukluðum
unutmak istesemde sizi yapamýyorum
biliyorum bir deniz ve gemileri var
rüyalarýmýn tenhasýnda yüzdürdüðüm
seviyorum yaþamayý belkide
yarýn öleceksem daha da güzel
el el ele tutuþsak bir sonbahar’da
türlü türlü düþünceler
bir büyük girdap
en iyisi bir gökyüzü
seyretmek sere serpe
zaten ölünecek biliyoruz
içimizden seyrediyoruz belki
içimizden seviyoruz
aðlayamýyorsak sorgulamak gerek
kendimize neden aðlayamadýðýmýzý
susmak gerek dilsiz cellatlara
dönüyor her þey
nasýl bir sabýr bu
anlamak gerek
zaman mekan yok
biliyoruz
dönüyoruz
aklým kendinden geçiyor
yok ki hiç bir þey
kendinden geçen
sokaklarým aðlýyor
sol yanýma aðýr gelen bu rüyalar
gidin sizde gidin kendinize
her hayat kendini taþýyor
kurtarmak istediðim yalnýzlýðým
kendini bir garip halde boðuyor
ellerim aðlýyor yeni bir gün için
içimde kendi uyanýþlarý
içim kendini ele veriyor
susmak lazým biliyor
gidin þimdi gidin
neresinden bakarsan
iþte orasýndan gidin
sýðýnýn yalnýzlýðýnýza
bilinmeyene gidin ......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.