Yaþamaya mecbursun Mezarýnýn üstünde boy vermesin çiçekler.. Nefesim nefesin olsun . Sen gidersen Beni diri diri kefenleyecekler
Gidersen eðer Kim ýlýk nefesi ile ýsýtacak kardelenleri Kim bülbülün dert ortaðý olacak Kim gülü kýnayacak Kim bahara senin kadar yakýþacak
Yaþamaya mecbursun. Sen gidersen Seninle gider mevsimler Ne göçmen kuþlar döner yurduna Ne çiçekler dalýna Bir moloz yýðýný olurum Yýkýlýr kalýrým Þehrin ortasýna
Yaþamaya mecbursun.. Tuzak olur günler bana Kapana düþmüþ kurt gibi inlerim Ne gecem kalýr ne gündüzüm Sen gidersen Ben avareyim ben berduþum ben öyle bir serseriyim
yaþamaya mecbursun bende kalmaya da. sen gidersen senden önce girmek isterim mezara tek sarýlmasýn kara toprak sana ben girerim senin yerine kabir azabýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
umuda ezgi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.