Tanrým !...
Nefesimi azat et bedenimden.
Yýlgýnlýk nedir bilmeyen sükut-u yalnýzlýðým
Artýk aðýr geliyor omuzlarýma.
Uzun zamandan beri asýrlýk çýnar gibi yorgunum.
Titriyor yapraklarým,
Üþütüyor dallarýmý sert esen poyrazýn ayazý.
Yýllarýn acemi esrimiþliði bitap düþürüyor köklerimi.
Debelendikçe caný çekiliyor, suyu tükeniyor topraðýmýn.
Þimdilerde gölgemin bile bana hayrý yokken ,
Arsýz tebessümlerin temaþasý ar geliyor artýk yüreðime.
Öyle ki;
Hayat, toyluðumun semeresini
Þiddeti ölçülemeyen depremlerle yerle bir etti.
Birkaç oyunbozanýn cilvesine aldanýp,
Bi vakitler meydan okumuþtum zamana.
Bahþedilmiþ sevgiyi ulufe zannedip,
Öteye beriye savurmuþtum hoyratça.
Belkide hak ettim... Bilemiyorum !...
Eprimiþ hazaný ilkbaharým sanarak,
Erkenden çiçek açtý umutlarým.
Hazýrlýksýz yakalandým ,
Zemheri güneþine bitimsiz inanarak.
Biliyorsun ki öyle kolay pes etmezdim ben.
Ömrüme örgülediðim düþlerimin ipi kopmasaydý,
Ýblisler iþgale yeltenmeseydi ürkek yüreðimi,
Ýyi niyetlerimin surlarýný yýkmasaydý art niyetli aþk seviciler,
Tuzla buz,
Yerle yeksan olmazdý inancýmýn kalesi.
Tanrým !...
Benim sokaklarým çýkmaz, yamaçlarým uçurum
Bilirim artýk iflah olmaz yaþlý bedenimdeki ruhum
Kaldý ki
Sil baþtan kozamý örecek kuvvette kalmadý içimde.
Sýrtýma basýp çýkan ayaklar ,
Kambur bir merdiven ilintilediler arkama.
Býrak ömrümü
Yoluma dahi revan olmadý hiç bir basamak.
Ondan ötürü yapraklarýmýn yeþilden, ölgün sarýya dönüþü
Ve ayaklar altýnda can çekiþmelerim.
Ýzin ver dinleneyim...
Ýki taþ arasý, uzak bir makber de uyuyarak
Ve
Sakil dünyayý yalanlarýyla baþ baþa býrakarak.
Dilek USTA
Esrimiþ:Herhangi bir sebeple kendinden geçmek,
Mest olmak, sarhoþ olmak.
Eprimek:1. Bozulmak, eskiyip çürümek, peltelenmek. 2. Erimek. 3. Yýpranarak aþýnmak