Güneş'tir Gözlerin...
Uykularým kaçar bir gece yarýsý, sensiz her gece,
Kelimeler boðazýma düðümlenir, dilimde anlamsýz bir hece.
Kaçmak isterim koþar adýmlarla, kendimden sadece,
Biliyorum son bulacak vuslatýn, zaman bende tükenince.
Toz’mudur duman’mýdýr, senden sonra bende kalan,
Vaktinden önce açan çiçek’ midir ömrüm, ansýzýn solan.
Düþ deðilsin anladým, çözemediðim gerçeðin koca bir yalan,
Dilerim sende benim gibi, kendi gözyaþlarýnla ýslan.
Sen güllerde kýrmýzý, adýn dilimde duyulmaz sýzýsýn,
Bilmesen ne çýkar, kalbimin çare bulunmaz nazýsýn.
Taþmýdýr kalbin, duvarmý vicdanýn, kalbimin hýrsýzýsýn,
Biad’ýmsýn bil, adýn kaderime çizgidir, alnýmda yazýsýn.
Aðlama sakýn ýslanmasýn, yaktýðýn ateþinden kalan közlerin,
Terk’i Diyar’a ne hacet, ben seni bende iken özlerim.
Sukut’u altýnsýn ruhumda, konuþursan hicretimdir sözlerin,
Sensizlik sis perdesi, ufkumda doðacak güneþtir gözlerin.
Halil Ýbrahim Koç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim KOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.