Bir gündüzün son ýþýklarýnda Simsiyah bir kartal kaçýrdý aydýnlýðý Karardý bir kartal kadar galaksiler Gezegenler boþluðun karanlýðýna daðýldý
Esti bütün rüzgarlar karanlýðýn kollarýnda Yapraklar terk etti birer birer dallarý Aslanlar kýpraþmadý hiç , kuzu oldu Terk edildi aynalar görünmez oldu
Bütün mevsimler kaçýþtý dört bir yana Yaðmurlar yaðmaz , sular akmaz oldu Karanlýkta bir kirpi savurdu oklarýný etrafa Artýk çiçekler de ortadan kayboldu
Bu karanlýktý duygularý içine çeken Güzel olan ne varsa insana dair Yuttu bir çýrpýda acýmasýz karanlýk Herkesin kapýsýnda bitebilir bir gün aniden
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer KURU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.