-Yalvarıp da yakararak...
AZAP
-Yalvarıp da yakararak...
yine yakama yapýþtýn gece deþiþ de hüznümü
alaz gibi çöküverdi içi karartan o vakýa
gönlüm savruldu yerlere inleyerek düþe kalka
gülüyordu o kör nefsim hep kahkahayla
hiç de utanmadan
perperiþan etmiþken tüm ömrümü
intihar varý sevgiyi tutup da ölü eþiðine dayamayacakdýk
sözlerin hep cepten mi düþer aðzý açýk
bak iþte çöktü içimde ki hevesim
bitip de gitti iþte yüreðimi aðzýma getiren mazim
beklerken sevinç uçuðu olgularý hüsraný yeriz
dalgalarým savururken beni de gerisin geri bana
ayaðýma taþ baðlanýyor iþtahla
kabarýrken deniz
neden ki hafife sarýp da attým o densizi yabana
iþte tüm ömrün aritmetiði bir eksiði ile tutmadý
tutmadý da
artmadý da
bir sen artý bir ben hep “bir” ediþte kaldý
o ýþýklý halimin boðucu karanlýðý olan
geceler
býrakýn da gitsin artýk yakamýzý
ikisi de sayende bir araya gelmedi bu bir þakamý
sensizlik dar aðacýnda ip gibi sallanýp duruyor
hükmünün icraatýný yok etmiþken týnýsý
bir ihtiyarsýn iþte sen bre avanak
son bir güç alýp da gitti iþte yüreðinde ki o son çýrpýnýþý
ellerimi býraktým havada kalýyor
yalvarýp da yakararak
illa ki yalvarýp yakarmak mý gerek
geçiþte giden boþ yýllarýn maðduruyum bin beter
nankör sevmelerin þehidi olarak düþtüm ya
oda yeter
sýðýnýp kaldým da o cehennem varý gecelere
hicranlarý katmer katmer yutarým
taþ gibi yastýklar’dýr baþýmý vurduklarým
ben unuttum mu ki her bir þeyleri
sahi ben ne zaman gülüp
ne zaman da mutlu olmuþtum ki
bir an var mý öyle
bir anda gelmiyor iþte aklým bu baþýma
aþkýn seyri de bu gökteki yankýsý da bir baþka
bir hiç içinde sürünür gönül tayfalarý
kim kime dumduma’dýr ruhlarý
o öyle bir þey ki
dað taþ parçalanýr gönül içinde de
bin bir çöller de arþýnlanýr
uçurumlara da yuvarlan ýlýr
bir parçalarý bile hala daha yok ortada
içime düþtükçe o aþk
eðilip de kalkarým ben kendi kendime
doyururum içimde sallanan depremlerinin içini
ruhunun gereðini doldurmak istercesine
nimetimi sað elime
dürtüp de durma aç gönül gitme ileri
aklý yeni mi geldi o salak baþýnýn
ses gelmedi ki daha þu an ne vaktidir nede yeri…
(30.11.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.