DÖNÜŞ YOK

Uyan artýk sevdiðim,
Hiç merhameti kalmadý bu hayatýn.
Hesabý sorulur oldu,aldýðým her nefesin,
Sonu gelmedi amaçsýz geçtiðim yollarýn...

Sonsuza kadar mý söndü ýþýðý gözlerimin,
Ateþi bir tek beni mi yakacak artýk kalbimin,
Bülbüller aþka gelmiþken güllerinde baharýn,
Benim aþk þarkýlarý susacak mý dilimin...

Senin adýn bir yerlerde çalýnmasýn bundan sonra kulaklarýma...
O,beni alýp bambaþka yerlere götüren kokunu duymayayým hiç kimsede...
Hiç bir çift gözün arkasýna saklanýp bana baktýðýna görmeyeyim...
Hafifçe aralanmýþ bir kapýnýn arkasýndan beni dinleme sakýn...

Güneþ senin gibi ýsýtmasýn beni...
Bir yaðmur damlasý senin gibi dokunmasýn yanaðýma,
Cehennem ateþi,ölümsüz aþkýn kadar yakmasýn bedenimi...
Þarkýlar hatýrlatýp durmasýn bana,gittiðini...

Ben zaten biliyorum...
Ama gittiðine deðil benim göz yaþlarým,
Bir daha geri gelemeyeceðine...
Sosyal Medyada Paylaşın: