İSTANBUL İSTANBUL DEDİKLERİ

ÝSTANBUL ÝSTANBUL DEDÝKLERÝ

Ýstanbul Ýstanbul dedikleri
Eskide yedi tepe üzerine kurulu þehir,
Sihirli, gizemli þehir.
Þimdi dokzandokuz tepe üzerini gölgeleyen,
Altýn Boynoz denilen Haliç’iyle
Sarý oksit kokan kahýr.
Aðýr aksak yorgun naðmeler.

Beyoðlu Beyoðlu dedikleri
Ýlvan çeþit renk.
Ha þurda, ha burda
Sanki herkes birbirine denk,
Birileri sahibini gölgeler.

Taksim Taksim dedikleri
Karmakarýþýk iðrelti
Sonsuza giden istek.
Bir saða bir sola dil dökenler
Basma damarýna herkes delifiþek
Yan tarafta uzanýr Sýraselviler.

Ýstiklal Caddesi Ýstiklal Caddesi dedikleri
Midye içi sarhoþluk.
Arka sokaklarýn dengesizliði,
Hele Tarlabaþý’nýn katakullesi
Ve aykýrýlýðý...
Yan bakan, ökcesine basan kiþiler.
Ara sokaklar, arka sokaklar
Ben susayým da sen anla...
Ürkütür akþamýn sessizliði
Bir duvar dibine büzüþmüþ
Sarhoþun yanýnda boþ þiþeler.

Ýstanbul Ýstanbul dedikleri
Böyle deðil benim istanbul’um
Sabahýn sessizliðini boðar
Yeditepe’den gelen ses
Ve huþu içinde yükselen nefesler...
---- 18.11.2004 - Ýstanbul.

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ - Ýstanbul.

……………………………………

















Sosyal Medyada Paylaşın: