İSTANBUL BAĞDAT EKSPRESİ
ÝSTANBUL BAÐDAT EKSPRESÝ
Ýstanbul Baðdat Ekspresi;
Ýstanbul Baðdat, Baðdat Ýstanbul arasý çalýþýr
Ýki þehir arasýnda yolcular taþýr.
Yolcular iner, yolcular biner…
Meydan-Ekbez istasyonunda çýktýðý gibi
Giriþte yapar
Ýlk istasyonu Ýslahiye
Yolcular iner, yolcular biner…
Yýl 1960, ay 3 aðustos, gün Pazar
Ýslahiye tren istasyonu hareketli
Bir genç var ki gönlü kasvetli.
Yolcular iner, yolcular biner.
Ýslahiye’de sevda rüzðarlarý eser
Amonos’lardan çam kokusu, reçine getiriz,
Sofdaðý’na doðru tozu, dumaný nefes keser
Ýslahiye tren istasyonu hareketli
Gönül dostu, gönül sýzýsý bir yolcu götürür
Bir genç var ki… O genci bitirir,
Yolcular iner, yolcular biner…
Binen yolcular içinde bir kýz var
Onbeþ yaþlarýnda,
Kýsa saçlý, siyah gözlü, ince belli
Yanýnda babasý, anasý, iki kýz kardeþi
Ýslahiye’de ayrýldýklarý için
Üzüldükleri belli.
Hele onbeþ yaþýndaki Ankara’lý kýzýn
Siyah gözleri nemli.
Kalbi küt küt eder.
Yolcular biner, yolcular gider…
Bir kanpana sesi
Tren kalkar,
Amanos daðý devrilir sanki baþa.
Demir çeneli ejderhanýn mýrýltýsý, týslamasý
Buðulu, kýzgýn nefesinin gürültüsü…
Gözler konuþur diller lal,
Alýr götürür gönül dostu, sýzýsý yolcusunu
Katar penceresinde titrek sallanamayan el.
Yolcular biner, yolcular gider…
Baðdat Ýstanbul Ekspresi
Gül alýr, ateþ býrakýr
Can götürür, yar götürür.
Gönül sýzýsý, kara sevdayla cebelleþir.
Yolcular biner, yolcular gider…
Kara tren, kara yüzlü tren
Kara tren, soðuk yüzlü tren;
Yakar ateþi bitirir,
Mecnun’un Leyla’sýný
Kerem’in Aslý’sýný götürür.
Yolcular biner, yolcular gider…
Ýslahiye istasyonunda kalan
Bir yumruk yürek
Bir kiprik vuruþuyla bir koca ýrmak.
Yolcular biner, yolcular gider…
---- 03.08.1960 – Ýslahiye.
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ - Ýstanbul.
………………………………………….
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.