’Gitmeseydin bu aralar’ bu kadar mý özlenir insan çok özledim þimdi gözleri deniz mavisi sanki su perisi ceylan bakýþlým attýn beni sulara sürükledin peþi sýra azgýn dalgalar hiç mi acýmadýn bana yakar tuzlu suyun bedenimi yaktýn ciðerimi nasýl arýyorum seni ne olurdu, ne olurdu gitmeseydin bu aralar elvedasýz sessiz sedasýz dökülen yapraklar gibi ben ister miydim gitmeni ertelerdim biletini elimde olsa artýk yazamýyorum boþ satýrlar isyanda ne olurdu sanki giderken beni de alsaydýn o mahzun bakýþlarýný býraksaydýn hatýra kalsaydý beyaz mendilin yerine gittin, gittiin ardýna bile bakmadan þimdi, þimdi neden aðlatýyor beni 0 kýrgýn gözlerin ne olurdu, ne olurdu ’Gitmeseydin bu aralar’. Gitmeseydin. Gitmeseydin...
Behçet Bük 1138/571/12.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.