Bakmadan Git..
Hoyrat esen bir rüzgarsýn, þimdi bende,
Alýp gidersin’ya, bir yarým hep sende.
Boynu bükük bir çocuk, kalan yarýmda,
Kabuk baðlamýþ yaramda, göz yaþýmda.
Sitem deðil, isyan ne mümkün sana,
Kanýyor kalemim, hüzün kalýyor bana.
Viran olmuþ uçmuþ çatýsý, gönül hanemde,
Savrulur durur anýlar, gönül penceremde.
Güzel bir rüyada, acý bir riyamýsýn sen,
Kayboldum çölünde, yalancý serapmýsýn sen.
Kanatýp dururken hatýralarýn, her anýmda,
Gülüþün cam kýrýklarý, kanar avuçlarýmda.
Hadi git geriye dönmeden koþarcasýna,
Doru’sunu arayan deli bir taycasýna.
Kanatmadan, acýtmadan, batmadan git,
Hadi git çok geç olmadan, ardýna bakmadan git...
Halil Ýbrahim Koç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim KOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.