ve sessizce seni seviyorum
sana bakýnca hasretin düþüyor baþucuma
niçin hasretin düþüyor
niçin yoksun yanýmda
saçlarýndan koklamayý
birde boynundan öpmeyi çok özlüyorum
yalnýzým yine
masada iki bardak, bir sürahi
senin yerine kaldýrýyorum kadehimi
kýrmýzý aþk þarabýný dikiyorum
saksýda duran yaseminler þahidim
bak radyoda çalan þarkýlar bize sesleniyor
ah yine seni özlüyorum
ah yine içim daralýyor
ve sessizce seni seviyorum
bir kadeh ölüm olsa yokluðun
bir dikiþte içmezsem namerdim
içimde usul usul büyütüyorum seni
üþüyen koynuma sarýyorum
kollarým boynunda
boynun göðsümde
bir geceden bir gündüze geçiyorum
bir seher vakti
güneþ gibi doðuyorsun
dalgýn, daðýnýk bir geceden çýkmayým yine
örselenmiþ bir düþüm
ve inatçý bir sabaha
bir bilet kesiyorum
ilk duraktan son otobüse biniyorum
ve sessizce seni seviyorum
can kenarýndayým
o gözlerin o kaþlarýn o saçlarýn
her özlemde, her adýný anýmsamam da
usul usul içimde çoðalýyor
bir sabah balkonda görmesem
saçlarýný dalgalandýran rüzgarý
çayýmý yudumlayan dudaklarýný
banka oturup göðe bakan gözlerini
martýlarý seviþini, denize taþ atýþýný
elimi sýmsýký tutan ellerini
ah yine göðsüm daralýyor
sol yanýmdan kanýyorum
ve sessizce seni seviyorum
ibrahim dalkýlýç
27/11/2015
23:25 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.