Bir tufan ortasýnda, Bir gülün dikeni kanatýr kalbimi. Karanlýk bir þehrin ortasýndayým, Denizler çekilmiþ bir kenara, Çakýl taþlarýndan, Þarkýlar mýrýldanýyorum. Her dalga vuruþunda kýyýlara, Sesin sesime karýþýyor. Özlemek seni, Maviliklerde, denizlerde gökte, Aramak seni, Bir serçenin ilk defa hayata kanat açmasý gibi. Ve bir annenin, Çocuðunu ilk kucaðýna alýp, Boynundan koklamasý gibi. Özlemek seni, Kuru bir yapraðýn, Yaðmur damlasýna dokunmasý gibi, Ve bir kahveyi gözlerinde içmek gibi.
ibrahim dalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.