Güneşin Kızları

Güneþin kýzlarý yaþar
Doðunun sisli mahallelerinde
Diyarbakýr’ýn baðlarýnda
Aðrý’nýn Batman’ýn kuytu sokaklarýnda
Ayaklarýnda görünmez palangalarýyla.
Gözyaþlarý izini býraka býraka ilerler
Güneþin pembeleþtirdiði yanaklarýnda.
Kiminin esmer teni sevmez güneþi
Ama güneþten baþka yoktur kimse
Isýtsýn içini.. hissettirsin sevgisini..

Biri su taþýr elinde …
Gider hergün ayný çeþmeye
Yoldaþ olur yürüdüðü metrelere
Biri elinde kazmasý küreði
Kaderine seslenir bahçede
Okumayý yazmayý bilmez kimileri
Dökemez kaðýda alýp kalemi
Hissettiklerini..
Sevdiklerini sevmediklerini
Anlatamazlar da
Kelimeler kifayetini yitirmez ama
Konuþamazlar da.
Töre var ya
Tüm düþeslerde
Tüm yeklerde
Sevgi yumaðýnda bile töre
Sevmeyecek onlar
Seçmeyecek
On ikisinde on beþinde yirmisinde
Seçerse ölecek
Töre ya bu
Baba abi kardeþ
Kendi öldürecek
Elalem ne derler var
Düþüncelerde
Aþk ve gururdan üstünce
Sevmeyecek onlar
Seçmeyecek .
Sadece bekleyecek
Beklemezse ,eninde sonunda
Bir yerlere kaçsa da
Kardeþ kurþunuyla ölecek
Onlar nasýl sevecek
Leyla’sý , Hacer’i , Zeynep’i
Severse ,ölümüne sevecek.

Sosyal Medyada Paylaşın: