Tutun Ellerimden

Tutun ellerimden sevdiklerim
Gözlerim gecenin karanlýðýna çöküyor
Kitleniyor gözlerim tavana ,
Günden güne eriyorum
Tan vakti aðarýyor
Zaman can çekiþiyordu
Ýçimde ne bir umut ne bir yaþama sevinci
Buz kesmiþ elim ayaðým
Hoyrat gecelerde buldum kendimi
Seni düþlüyor gözlerim
Çok uzaklardan izliyorum mazimizi
Yaðmalanmýþ hayatýmýz
Acýdan aðlar örüyor sýrlarým
Ýyi deðilim bu aralar
Derinlerde acýlarým var direnemediðim
Burnuma toprak kokusu geliyor
Kokusu siniyor üzerime gün geçtikçe
Ölüm ensemde
Tutun ellerimden sevdiklerim
Soðuk camlar arkasýnda bekliyorum
Umutlarýma kara bir tül çekiyorum
Biliyorum ölüm ensemde

TUTUN ELLERÝMDENDEN SEVDÝKLERÝM...


Sosyal Medyada Paylaşın: