Tutun ellerimden sevdiklerim Gözlerim gecenin karanlýðýna çöküyor Kitleniyor gözlerim tavana , Günden güne eriyorum Tan vakti aðarýyor Zaman can çekiþiyordu Ýçimde ne bir umut ne bir yaþama sevinci Buz kesmiþ elim ayaðým Hoyrat gecelerde buldum kendimi Seni düþlüyor gözlerim Çok uzaklardan izliyorum mazimizi Yaðmalanmýþ hayatýmýz Acýdan aðlar örüyor sýrlarým Ýyi deðilim bu aralar Derinlerde acýlarým var direnemediðim Burnuma toprak kokusu geliyor Kokusu siniyor üzerime gün geçtikçe Ölüm ensemde Tutun ellerimden sevdiklerim Soðuk camlar arkasýnda bekliyorum Umutlarýma kara bir tül çekiyorum Biliyorum ölüm ensemde
TUTUN ELLERÝMDENDEN SEVDÝKLERÝM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
21 temmuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.