güneþ gözlerinde saklý
sevinin yakýnsak merceði
yürek daðýný tutuþturuyor;
bakýþlarýn gön’lüme odaklý,
düþlerimde yeni dünya eskizi
sen büyüyen yangýnlarý görmedin
dev dalgalarý enseleyip sürmedin
aþýp kendini kýyýlardan, kayalara bindirmedin
yanardaðlara tuz ekip, külden güle dönmedin;
gel, bu resmi paylaþ benimle!
can eriten bakýþlarýn potasýnda
çöllerce kaynamadý yüreðin,
gözbebeklerinden düþ bebekleri yarattýn
arýya, kuþa, kelebeðe barýnak yaptýn,
ilkyazla baþlattýn gözlerinde yaþama sevincini!
eðme baþýný, býrakma rüzgâra kendini
aynasýna çaðla çiçekleri sunan
dallarýna ötücü kuþlar konan güzel,
vizesiz uçma, çýkma uzun yolculuklara
tutunduðun tellerde kanar eller!
gel, yüreðimin kafesinde kal salkým saçak
mor akasyalarca gülümseyince her sabah
nilüferlerin gölgesinde kuðular salýnsýn,
turkuvaz sularda gönlüm transatlantik
kýzýldeniz’e yol alýnsýn; açýlsýn yüreðinde kapýlar!
sevdanýn otaðý yýldýzlarda kurulur
nehirlerce akar ay gönüllere gözden,
zincirsiz köledir yürek, bir bakýþla prangaya vurulur
erir, çürür, yiter insan, ömür boyu damla damla,
göller gülün, gül yüreðin anayurdudur...
ateþi görmeden, suyu bilemezsin
sürgün düþlerin pembe çiçeði
sevda çekmeden, yanaðýný silemezsin
savrulmadan küllerle gökte yedi kat
ne acý duyarsýn yaþamdan ne de tat!
16.02.2002
Yayýnlanmýþtýr / Aykýrýsanat / Mart 2002