Yýllardýr aþýðým ben gezmeye. Ýsterim köþe bucak gezmeyi, Görmek isterim Allah’ýn lütuflarýný. Bazen daðlarýn eteklerinde Bazen denizin maviliklerinde. Sabah evden çýktýðýmda ayaklarým saðlam ise, yürüyebiliyorsam bu ne güzel bir nimettir. Nimete þükretmemek Ne büyük bir külfettir. Ýnsanlar görürüm binbir çeþit Binbir telaþ içinde Kuþlar görürüm göklerde Heyecanla mevsim göçünde. Gezmeye aþýðým beyler gezmek te bana. Gezmek inanýn can katýyor adama. Yarýn düþüversem yataklara Kimler beni ne kadar gezdirebilir ki! Farkýndayým bunun Onun için bugünden Gezmek isterim doya doya. Gez Talip imkanýn varken þimdi gez çünkü ölünce gezemeyeceksin. Bir gün gelir Býçak gibi kesiliverir gezmelerim, Ýþte asýl o zaman baþlar Gezmeye ait özlemlerim. Gezmek,gezmek,gezmek.. ve bir yerde gezerken ölmek iþte budur hayata güzelce veda etmek...
Talip KAZGI 23 Kasým 2015 P.tesi KONYA Sosyal Medyada Paylaşın:
Talibi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.