Þaþkýným yine son zamanlarda;
Divane oldum eskisi gibi.
Ortasýndayým sonsuz bir boþluðun.
Beni çeken bir þeyler var sana doðru…
Ellerim eteðinde yine sevdanýn.
Savur eteðinde beni, uçur göklere;
Kes ayaklarýmý yerden.
Kuma kuþunun kanadýna kondur,
Götür beni baþka diyarlara.
“Olmaz” deme.
Kolumdan tutup
Geri döndürecek
Sen deðil misin nasýl olsa?
Ellerim eteðinde yine sevdanýn!
Sallanarak bir tufan kopar, at beni çöllere.
Mecnun olayým, kuþlara yuva olsun saçlarým.
Kýzgýn kumlara beleneyim, tenim yansýn alevinde.
Yak beni,
Kavur kavurabildiðin kadar.
Hülyalara dalayým, seraplar göreyim;
Susat beni sensizliðe.
“Olmaz” deme.
Âb-ý hayat verip
Susuzluðumu dindirecek
Sen deðil misin nasýl olsa?
Ellerim eteðinde yine sevdanýn.
Gördüðüm ayak parmaklarýndýr belki.
Belki de…
Daraðacýdýr ellerimle tuttuðum.
Dokunma ellerime!
Ne olursun kesme bileklerimden.
Býrak,
Geçireyim yaðlý urganý boynuma ellerimle.
Beyaz bir kundaða sar sonra.
Gözlerimi de kapat,
Hiçbir þeyi görmesin.
Ama…
Daha fazla aðlatma beni,
Dostlarýmý çaðýr son kez yanýma.
Tekerleksiz bir arabaya bindir,
Avut beni…
Gül kokan nefesinle üfleyip
Arabamla birlikte girdabýna at beni boþluðun,
Karanlýðýn tam ortasýna.
“Olmaz” deme.
Peþimden saçlarýný sallayýp
Tutunduracak
Sen deðil misin nasýl olsa?
Ellerim eteðinde yine sevdanýn.
Diz çökeyim önünde.
Sonra al baðrýna,
Yüreðine yatýr beni.
Ninni bile istemem,
Kalbinin nüktesiyle baþ baþa býrak,
Son uykuma yatýr beni.
“Olmaz” deme.
Tatlý bir buse koyup alnýma
Uyandýracak
Sen deðil misin nasýl olsa?
Ahmet YAMAN
www.suveydasiirleri.com