YETENEKSİZ ŞAİR

senden önce


belkide iyi kalpli bir yeteneksizdim ben
en büyük arzum seni hayatýn içinde yaþamaktý
seninle olursam ruhum daðýlacak
sol yaným kuþlara emanet
ve Yüreðim savrulacaktý senden yana
hoyrat eller teline bile dokunamayacaktý
saçlarýmýn


ya senden sonra


zemheriye yaslandý mevsim
ayaza vurdu yüreðim
bahara uçan kuþlardan bir düþ kaldý geriye
onca suskunlugun inadýna sensiz bir çýðlýk
dilimde
olur da birgün sehrime geri dönersen
sevgilim
çocuklarýn gülen kirpiklerinden toplarým seni
býrak üstüme serilsin mavi



þimdi


aþk bana öfkeli
oysa sen ölümle bile barýþmýþtýn çoktan
içindeki durgun gölde kendimi seyrederken
benden uzak olan sevgiye sahip oldum sanmýþtým
seni yaþýyor
derinden hissediyor
bütün telaþýmla sahip olmaya çalýþýyordum
duygularýma




ben gündüz düsleri gören yeteneksiz bir þairdim
aþiyan avuçlarýmda kaldý bir damla hevesim
en kötüsü
sevgi ve dürüstlüðü kýymetli bir hatýra sanmýþtým
deli bir fýrtýnaya kapýlmýþ
hiç tanýmadýðým bir kentte kaybolmuþ
hiç tanýmadýðým bir limana sýðýnmýþtým
sen benim en büyük tutkum olmuþtun


ya senden sonra


ahir bir zamanda kedere sürgün ederler beni
sonra da
küflü bir zemheride vururlar yüreðimden
sen kýyamazken
kýrýktýr sahipsizliðimin yaný bilirsin
sevgilim
biz bu aþkta hiç detleþmeden öldük mü þimdi?






Sosyal Medyada Paylaşın: