KENDİME DİYEMEDİM……….

Hatýrýnda mý bilmem, sana söylediðim söz
Aynalar da kendime bir daha diyemedim
Yüreðimi delerken manalý bakan o göz
Büyük laf ettim belki, lokmayý yiyemedim…

Önce olmazlar geldi, laf eden büyük baþa
Boþta þeytan kalmadý, hepsi girdi bu iþe
Her þey ayan beyandý, gerek kalmadý düþe
Çul düþtü kaderime, libasý giyemedim…..

Hayatýmda ilk defa, sevgi/li cümle kurdum
O cümle bittiði an, hayat durdu ben durdum
Ne evet ne de hayýr, bekle bekle kudurdum
Sevginin takvimini, hiçbir gün sayamadým…..

Katlime ferman yazmýþ, sanki kýrk yýllýk düþman
Ecel olsa ne yazar, hiç olmadým ki piþman
Sen sevdaný yaþarken dert mi çeksin bu Osman?
Diye imdat umdum da, rüyadan ayamadým…

Son darbeyi vururken, yürek sessiz ve sensiz
Olmazýn usulü var, kýrýp gittin be densiz
Güven kalmadý aþka, âþýklar artýk bensiz
Yazsýnlar hayatýmý, ama ben doyamadým….
Sen yoksun ya yerine, kimseyi koyamadým..

Osman AVCI

Sosyal Medyada Paylaşın: