Hayallerimi özlemimi alýpda, çýktým bu çetin yola, Dosta dedim çayý demle, ben sana geliyorum nerdesin? Zaman erirken gün biterken, yolda verdimde mola, Çay bahaneydi, gülüm seninle sohbeti özledim nerdesin?
Þu yalan dünyada kim beni anladý, ben anlayamadým, Rahatýna düþkün olanlarý dostlar arasýnda saymadým. Aldanan ben oldum her zaman, kimseleri aldatmadým, Cana can katan dost, söylesene geliyorum nerdesin?
Mecnun divane olup Leylasýný, kýzgýn çöllerde aramýþ, Ferhat delmiþ yalçýn daðlarý, ama Þirinine kavuþamamýþ Þu yarým yamalak dünyada, gerçek dostlar çok azmýþ. Beni ben olduðum için seven, gerçek dostum nerdesin?
Ey gerçek dostu arayanlar, gerçek dost Allahtýr derim. Kainatýn efendisi Hazreti Muhammed Mustafadýr, rehberim. Ýki dünyada’da iyilikler ve güzellikleri Allahtan isterim. Din-i mubin-i Ýslamý yaþayan, ihlaslý dost þimdi nerdesin?
Mehmet’im gün gelir biter ömrün, ecel þerbetini içersin, Bir namazlýk saltanat için, musallaya yatay halde yatarsýn. Ruhun serbesttir o an, namazýný kimler katýlmýþ bakarsýn. Cenazemde yoktun dostum, söyle gömülürken nerdesin?
Mehmet Demirel 19.11.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.