Ey gecemin penceresine rüzgarýnla vuran karanlýk, Beni yalnýzlýðýn ve çaresizliðinle savuruyorsun. Yýldýzlarým kaybolmuþ gökyüzümde Bana eþsiz bir aydýnlýk saklýyorsun.
Ey gecemin sevdalýsý yaðmurum, Damlalar dolusu bir kalpte aþk sunuyorsun. Gizli gizli ansýzýn üzerime düþen yýldýrýmlarla Þimþek fenerini gözlerime çakýyorsun.
Ey gecemin sensizliðin deki dem tutmuþ beni; Fýrtýnalara siper alan dört duvarýnla dayanýyorsun. Yüreðimi acýlarla dolduran o kahpe elini, Bir tokat gibi yüzüme acýmasýzca vuruyorsun...
Ey rüzgarýn gecesi beni yalanlarýnla nasýl da uyutuyorsun? Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
figenanar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.