t a n ı y a m a m ı ş s ı n s e v g i l i m istisna
t a n ı y a m a m ı ş s ı n s e v g i l i m
sonunda tükendi söylenecek tüm sözler huzuru baþka gözlerde arýyor gözler silinir sanýyorsan býraktýðýn izler sen beni hiç tanýyamamýþsýn sevgilim
yazdýðým þiirler artýk kokuyor hüzün cüzdanýmda resmin rüyalarýmda yüzün sanýyorsan sensiz zevki çýkýyor yazýn sen beni hiç tanýyamamýþsýn sevgilim
sen gittin hayatým anlamýný kaybetti þarkýlar senle bir oldu beni mahvetti sanýyorsan þu yüreðim seni unuttu sen beni hiç tanýyamamýþsýn sevgilim
kapýmý çalmaz artýk kör olasý mutluluk dayanýlýr gibi deðil inan gülüm ayrýlýk yapmam sanýyorsan bu aþk için bir delilik sen beni hiç tanýyamamýþsýn sevgilim
bir adým kadar yakýnýndayým ölümün çek tetiði hadi anlamý yok zulümün þaka olduðunu sanýyorsan sen bunun sen beni hiç tanýyamamýþsýn sevgilim
ÝSTÝSNA (22 Nisan 2000, Z.burnu) Ýstisnalar kaideyi bozar. (önceki þiir: "istanbul bir kadýndýr")
Sosyal Medyada Paylaşın:
istisna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.